یادش بخیر بچه بودیم

خدا همه جا هس. زیر میز. تو کمد لباسی. تو قابلمه سر گاز. تو ماشین لباس شویی. تو مستراح. حتی تو شکم سگ. خدا همه کارامونُ می بینه. خدا ؛ آها حتی توی دماغمونم هس. خدا خیلی دوسمون داره. اگه دروغ بگیم خدا یا کمرمونُ میشکنه یا کورمون میکنه. خدا خدا خدا توی آسمونهاست. خدا خیلی بزرگه. خیلی ی ی ی ی ی. خدا ما رو ساخته تا آزمایشمون کنه. یه بار به معلم دینی مون گفتم: آقا اجازه؟! آقا اجازه؟! خدا بامون بازی میکنه؟! یه کشیده؛ شتلق خابوند تو گوشم !!!!!!! هنوز هم نفهمیدم چرا زد؟!! یه بار هم وقتی بچه بودُم؛ هنوز دبستان نیومده بودُم؛ آقام از بالای پشتبوم افتاد؛ ننه ام گفت: یا ابولفضل! اما آقام افتاد و جفت پاش شکست. بعدً با ننه ام دعوا کرد : تو اگر اون روز میگفتی یا خدا مو الان سالم بودوم! آخه زن! ابولفضل خو دست نداشت!!! او اگر یه کاره ای بود خودش به اون روز نمیافتاد. ایی همه آدم اسم کیو اوردی؟!!! خلاصه شبا که ما می خوابیم؛ چون خوابیم خدا میره اونور کرهء زمین چون اونا بیدارن. که ببینه اونا چی میکنند؟ اونا همش دزدی میکنند. هم دیگه رو میکشن. به همدیگه تُف میکنن. به ناموس هم نگاه میکنن. همش مشروب میخورن .کاکام میگه: خارجی ها بلد نیستن حرف بزنن. ویز ویز میکنن! چون خارجین. اونا خیلی نامردن خدا هم اصلاً دوستشون نداره چون سرپا می شاشن. همه شون میرن جهنم. نمیدونوم چرا خدا اصلاً اونا رو درست کرد؟!!!! وقتی بزرگ میشیم خدا کمتر مواظب مونه. خدا همش بچه ها رو نگاه میکنه. چون ما خیلی شیطونیم. مثلاً از بابام اینا دیگه گذشته. اونا دیگه بزرگن. خدا باشون کاری نداره. خداحافظ