چشمتون روشن؛ بچه پسره یا دختر؟
دیروز آقای موسوی و کروبی از ملت حمایت کردند و حد اقل نگذاشتند؛ عقدهء رای دزدی که توی دل مردم مونده روش سر پوش گذاشته بشه! ( حد اقل کاری که موسوی و کروبی تا این لحظه میتونستند بکنند) همین جا رو داشته باشین تا یه مسئله ای رو خدمتتون بگم. اگر محسن رضایی جای موسوی بود؛ فکر میکنید چه عکس العملی نشون میداد؟! ( همین جاست که میگن: خدا خر رو دید شاخ بهش نداد!)
من دو روز است که به طرفداری کسانی که رای دادند پیوستم؛ و دوست دارم که این جنبش؛ در این صعود؛ دستش به یک جایی گیر کنه و همین یک آغازی برای؛ پیش روی های بعدی باشه. اما نمی دونم چرا یه جورهایی ته دلم، با منطقم راه نمیاد! دلم می خواد موسوی رئیس جمهور بشه و کروبی بشه معاون اولش یا وزیر کشور و آقای کرباسچی بشه وزیر مسکن و شهر سازی آقای محسن مخملباف بشه وزیر فرهنگ و ارشاد و خلاصه مملکت گلستان بشه ( ابولقاسم فردوسی بشه وزیر آموزش و پرورش) و خانوم زهرا رهنورد هم بشه وزیر هر چیزی که دوست داره و..... ملت هم حد اقل یک هفته بزن و برقص را بندازند و برن شمال! ودر کل همهء ایرانی ها در همه جای دنیا خوشحال بشن ؛ اما حقیقتش رو بخواین؛ منطقم میگه؛ نه! باور کنید لحظه لحظه با خودم کلنجار میرم که: پیروزی نزدیکه و ملت به خواستهء شان میرسند و......
اما از طرف دیگه هنوز موسوی و کروبی نتونستند اونجور که باید پالس مثبت از خودشون نشون بدهند و به عنوان یک رهبر 6 دانگ نظر ملت رو جلب کنند. وجداناً هم برای اونها شرایط بسیار سخته و دقیقاً رهبری این ملت توی این شرایط کار حضرت فیل ( ص) است. از پشت پرده فعلاً هیچ خبری نیست ( خوب معلومه دیگه! چون پشت پرده است!!!).
اون حس فضولی و کنجکاویم گل کرده. اینقدر دوست دارم بدونم رفسنجانی و موسوی و کروبی و خامنه ای چی دارند پچ پچ میکنند!
توی پاراگرافت بالا یه چیزی رو دقت کردین؟!! آفرین اسمی از دکتر محمود احمدی نژاد نبرده بودم. باور بفرمایید اولین باری که عکس این انسان "ناندرتال" رو دیدم خیلی دلم به حالش سوخت، و گفتم: بابا، اینکه خیلی بدبخته!!! هنوز هم همون جمله رو میگم و همون فکر رو میکنم. من فکر میکنم احمدی نژاد دقیقاً هیچکاره است و از پشت هدایت میشه . احمدی نژاد سخنگوی یک طرز فکره( که حتی بلد نیست حرف بزنه و توی گوشی که همیشه روی گوشش داره براش حرف ها رو دیکته میکنند!)
خیلی جالبه شرایط حال حاضر دقیقاً مثل زمانی است که یک مادر رو میبرند توی اتاق عمل و همه منتظرند که ببینند بچه سالم بدنیا میاد! روی مادر عمل زایمان رو با موفقیت انجام میدهند و در نهایت مادر مرخص میشه! همهء ملت شدند مثل یک پدر بچه ای که تازه می خواد تولد بشه؛ که از طرفی سر از پا نمیشناسه و دل تو دلش نیست، و از طرف دیگه به حال زنش و بچه اش زار زار گریه میکنه و میترسه. تنها فرقی که اون زایمان با این زایمان داره اینه که؛ توی اون وضعیت همه چیز به چند دقیقه وصله؛ اما توی این یکی شاید چند ماه طول بکشه و هنوز ما ملت ایران منتظر زایمانش باشیم.
شرایط خیلی حساسه.