من به آیندهء دور خوش بین هستم

چه شمایی که با شوق و اشتیاق برای رای دادن لحظه شماری می کردید و چه شمایی که از همون اول زمزمهء تحریم انتخابات رو می کردی. همهء ما عاشق ایرانیم و دیگه از یک نواختی و دست و پا زدن در بلاتکلیفی خسته شدیم. سربلندی می خوایم. دنبال احترام می گردیم. توهین ها هم برای ما بی تاثیر شده اند. عمرمون رفت و هنوز هیچی نیستیم! هنوز بعد از 30 سال نمی دونیم "حق و حقوق شهروندی" یعنی چی!؟ انتخابات و رای دادن یا رای ندادن ( تحریم) در ایران مثل بازی " پر یا پوچ" شده است! بعد از باز شدن دست جمهوری اسلامی می توانیم ببینیم که دست راست پر بود یا دست چپ یا هر دو! البته ما که تحریم کردیم و رای ندادیم، وجدان درد نمی گیرم، و فرق مان با شما در همین است!
آرزوی عاقبت به خیری برای همهء ملت ایران را دارم و امیدوارم که روزهای آینده روزهای روشن و نوید بخش آزادی برای ملت ایران باشد. من آیندهء دور خوش بین هستم.